przeciągarka liniowa

Linie kablowe sprawdzają się w wielu lokalizacjach, w których nie można poprowadzić linii napowietrznych lub jest to znacznie utrudnione. Warto jednak wziąć pod uwagę, że ich budowa to dość kosztowna inwestycja, podczas której spełnione muszą zostać liczne normy bezpieczeństwa. Jest to niezwykle istotne, ponieważ tylko dobrze poprowadzona linia kablowa będzie bezawaryjnie i bezpiecznie działać.

Transport i rozwijanie kabli

Niezwykle ważnym etapem inwestycji jest oczywiście transport kabli na miejsce budowy. Powinny być nawinięte na bębny kablowe, dobrze zabezpieczone przed rozwinięciem czy zamoczeniem. Jakiekolwiek odstępstwa od procedur mogą spowodować uszkodzenie czy zawilgocenie kabli, co oznacza straty dla inwestora. Tylko krótkie kable czterożyłowe (ok. 50 m) mogą ewentualnie być transportowane w postaci zwiniętych kręgów.

Bardzo istotne jest również prawidłowe rozwijanie kabla. Znajduje tutaj zastosowanie solidny podnośnik do bębnów wyposażony w zabezpieczenia zapobiegające przemieszczaniu się. Maszyna ciągnąca musi posiadać system ograniczający, aby maksymalna dopuszczalna siła ciągnąca nie została przekroczona. Należy też zwracać uwagę, czy kabel odpowiednio przesuwa się w rolkach, aby nie ocierał się o podłoże. Pracownicy muszą więc kontrolować cały proces – zarówno przy bębnie, rolkach, wciągarce, głowicy ciągnącej, jak i przy przepustach kablowych. Bardzo ważna jest ochrona przed uszkodzeniem powłoki lub izolacji. Właśnie dlatego, tak ważną rolę odgrywa pończocha kablowa, która chroni kabel podczas wciągania. Dostępne są modele przeznaczone nawet do obsługi trzech kabli jednocześnie.

Układanie kabli w wykopie

Podczas układania kabli trzeba unikać przede wszystkim nadmiernego zginania, które jest najprostszą drogą do uszkodzenia. Technologia układania kabli zawsze musi zapobiegać przekroczeniu dopuszczalnej siły ciągnięcia kabla. Trzeba też zapobiegać tarciu kabla o ściany i dno wykopu, kanału czy tunelu. Właśnie dlatego, przy jego układaniu tak istotne jest włókno do pończochy.

Nie bez znaczenia jest również temperatura podczas prac ziemnych. Najlepiej, jeśli temperatura otoczenia nie jest niższa niż -5°C, jeżeli kable mają powłokę zewnętrzną z PVC lub -20°C dla kabli z powłoką zewnętrzną z PE. Niektóre kable można układać w niższych temperaturach, ale musi to być zgodne z zaleceniami producenta. Warto też wziąć pod uwagę, że w pobliżu skrzyżowań i zbliżeń budowlanych linii kablowych z innymi obiektami lub przeszkodami, kable należy układać w rurach osłonowych.

Głębokość ułożenia kabli jest zależna m.in. od ich napięcia. Mierzy się ją od górnej krawędzi kabla do powierzchni ziemi. Jeżeli mówimy o terenach rolniczych lub leśnych, głębokość dla kabli niskiego napięcia powinna wynosić minimum 0,9 metra. Na terenach zurbanizowanych może być mniejsza – minimum 0,7 metra, a pod chodnikami czy drogami rowerowymi powinna wynosić minimum 0,5 metra. Zdarza się, że infrastruktura w danym miejscu nie pozwala na ułożenie kabla na pożądanej głębokości, wtedy stosuje się rury osłonowe. Jeżeli grunt jest piaszczysty, również trzeba wziąć to pod uwagę. Kable można wtedy układać nawet na dnie wykopu albo na 10-centymetrowej warstwie piasku. Po ułożeniu, kabel należy zasypać warstwą piasku o minimalnej grubości 10 cm ponad górną żyłę kabla. Następnie wykop można wypełnić piaskiem lub rodzimym gruntem.

Szczególną sytuacją jest też wprowadzanie kabla na konstrukcje i słupy. Jeżeli kable mają znajdować się na konstrukcjach wsporczych, należy nałożyć na nie rury osłonowe odporne na promieniowanie UV. Ze względów bezpieczeństwa, rura powinna być zakopana w gruncie na głębokości 0,5 metra, a jej górną część należy uszczelnić. Podczas wprowadzania kabla na konstrukcje wsporcze bardzo ważne jest, aby nie przekraczać jego maksymalnego dopuszczalnego kąta zgięcia. Kiedy wprowadzamy kabel na słup, istotne jest pozostawienie zapasu, najlepiej o długości przynajmniej 1 m. Dotyczy to zestawu złączowego, złączowo-pomiarowego oraz miejsc wykonania muf kablowych.

Dokumentacja techniczna linii kablowej

Niezwykle istotne jest, aby linia kablowa i komponenty użyte do jej budowy spełniały wszelkie obowiązujące normy jakości. Należy stosować wyłącznie kable zgodne z polskimi normami, co oczywiście musi zostać potwierdzone. Wykonawca powinien przedstawić certyfikaty zgodności świadczące, że kable spełniają normy obowiązujące aktualnie w naszym kraju. Tego typu certyfikaty wystawiają krajowe jednostki akredytujące, takie jak Polskie Centrum Akredytacji.

Bardzo ważną częścią inwestycji jest też odpowiednie oznakowanie. Muszą je posiadać zarówno kable (producent, rok produkcji, typ kabla, napięcie znamionowe, przekrój żył, długość bieżąca), jak i bęben z nawiniętym kablem (producent, rok produkcji, oznaczenie kabla, długość, początek i koniec kabla, waga i numer bębna, dopuszczalna siła ciągnięcia). Obowiązek oznakowania spoczywa również na wykonawcy linii kablowej (symbol i numer linii, oznaczenie kabla, znak użytkownika, rok ułożenia, oznaczenie toru).

Budowa linii kablowych jest obwarowana licznymi normami jakości, ale to wszystko nie bez przyczyny. Celem takiego działania jest przede wszystkim zapewnienie bezpiecznego i bezawaryjnego użytkowania powstającej linii kablowej.