rolka kablowa

Ze względu na mniejszą awaryjność, lepsze walory estetyczne oraz brak uciążliwości dla środowiska, linie kablowe coraz częściej zastępują rozpowszechnione obecnie linie napowietrzne. Każdy błąd podczas układania może jednak prowadzić do problemów technicznych i konieczności prowadzenia wykopów, aby naprawić uszkodzenie, tak ważne jest więc stosowanie się do obowiązujących norm i środków bezpieczeństwa.

Ochrona kabli przed uszkodzeniem

Wykorzystywane kable elektroenergetyczne różnią się pod względem kilku najważniejszych parametrów technicznych. Należy do nich chociażby izolacja żył – wykorzystuje się tutaj papier, gumę oraz tworzywa sztuczne. Bardzo ważną rolę odgrywa też powłoka chroniąca przed czynnikami zewnętrznymi np. wilgocią czy związkami chemicznymi. Obecnie bardzo często wykorzystuje się do jej stworzenia tworzywa sztuczne usieciowane. Niezależnie od powłoki, ważne jest jednak odpowiednie obchodzenie się z kablami: przyczepa kablowa pozwala uniknąć ich uszkodzenia podczas transportu.

W kablu znajduje się również wypełnienie, czyli materiał izolacyjny między żyłami a powłoką, dzięki któremu ograniczona zostaje wewnętrzna jonizacja powietrza. Do tego celu wykorzystuje się tworzywa sztuczne, papier oraz nasycone olejami materiały włóknopochodne. Pancerz z kolei, służy ochronie kabla przed uszkodzeniami mechanicznymi – ma formę drutów lub taśm stalowych, które koniecznie muszą być zabezpieczone przed korozją np. poprzez ocynkowanie. Do uszkodzeń mogą prowadzić również wilgoć lub środki chemiczne, dlatego wykorzystuje się specjalne osłony zewnętrzne, które przed nimi chronią. Zazwyczaj są wykonane z materiałów włóknopochodnych, które następnie pokrywa się polewą ochronną lub tworzywami sztucznymi. Ważne jest również stosowanie odpowiednich oznaczeń, co szerzej przedstawiliśmy w jednym z poprzednich artykułów.

Prawidłowe układanie kabli w liniach kablowych

Układanie linii kablowych obejmuje szereg robót, do których należą:

  • wyznaczenie trasy,
  • roboty ziemne,
  • zasypanie dna rowu warstwą piasku,
  • układanie kabli,
  • oznakowanie linii kablowej,
  • zasypanie rowów i wykopów.

Podczas układania zastosowanie znajduje rolka kablowa, która pozwala zapobiegać uszkodzeniom. Szczegółowe zalecenia są jednak zależne od miejsca, przez które przebiega trasa linii.

Rowy, wykopy

Kable najczęściej układa się w rowach i wykopach, dlatego konieczne jest rozpoczęcie od wykonywania prac ziemnych. Jeżeli roboty nie są prowadzone na gruncie piaszczystym, trzeba wykonać podsypkę piaskową o grubości ok. 10 cm. Najlepiej zastosować falistą linię układania kabla, aby jego długość przewyższała długość wykopu. Zakłada się, że kable powinny znajdować się w rowie na jednym poziomie, a ich prawidłowa odległość między sobą jest zależna od napięcia znamionowego (10 cm dla kabla do 1 kV oraz 25 cm dla kabla powyżej 1 kV). Jeżeli linia jest układana na terenie przemysłowym, kable można umieścić warstwowo. Trzeba jednak pamiętać, że między poszczególnymi warstwami należy zachować odległość ok. 15 cm oraz oddzielić je od siebie np. za pomocą bloczków betonowych. Najbardziej zalecane jest mechaniczne układanie kabla z wykorzystaniem bębna, wciągarki oraz rolek. Nie tylko zmniejsza ryzyko uszkodzenia, ale też zapewnia bezpieczeństwo robotnikom.

Rury, bloki

W miejscach, gdzie ryzyko uszkodzenia jest wyjątkowo wysokie, stosuje się dodatkową ochronę w formie rur (stalowych, PVC – sztywnych i giętkich, kanalizacyjnych kamionkowych) lub bloków betonowych. Jeżeli taka instalacja osłonowa jest dłuższa niż 60 m lub posiada rozgałęzienia czy zmienia kierunek, powinna zostać wyposażona w studnię kablową. Zazwyczaj wykorzystuje się tutaj studnie żelbetowe o wymiarach nie mniejszych niż 800×800 mm. Powinny być wyposażone w odwodnienie, zamykany właz, odpowietrznik oraz przykrycie z płyty betonowej lub żelbetowej.

Kanały, tunele

Podczas prowadzenia linii kablowych wykorzystuje się kanały czy tunele, prowadzone w ziemi, ale też podłodze, stropie lub ścianie budynku. Do ich tworzenia służą niepalne materiały oraz systemy zapewniające wentylację i odprowadzanie wilgoci. Konieczne jest zachowanie odległości między kablami, rurociągami, ścianami oraz dnem kanału czy tunelu. Stykać ze sobą mogą się wyłącznie zestawy kabli jednożyłowych (tworzących wiązkę wielofazową), kable sygnalizacyjne należące do jednego urządzenia oraz zasilające oświetlenie. Sąsiednie mocowania kabli powinny znajdować się ok. 40-150 cm od siebie, w zależności od rodzaju kabla i kąta jego układania. Największą ostrożność należy zachować w przypadku kabli pozbawionych pancerza.

Budynki

Jeżeli kabel nie posiada włóknistej osłonny ochronnej, można układać go bezpośrednio na ścianie lub suficie z wykorzystaniem konstrukcji wsporczych (znajdujących się w elementach konstrukcyjnych). Przy przejściu przez ściany lub stropy stosuje się przepusty kablowe. Warto pamiętać o zabetonowaniu lub wmurowaniu w otwór oraz uszczelnieniu końców rury/przepustu. W przypadku skrzyżowań, należy zachować minimalne odległości między kablami: 5 cm przy napięciu do 1 kV oraz 15 cm, jeśli napięcie jest większe. Powinno się też zachować minimalną odległość od rurociągów: 20-150 cm.

Zastosowanie odpowiedniego sprzętu sprawia, że prowadzenie kabli jest prostsze i bardziej bezpieczne. Podobne elementy, takie jak rolka stalowa, są niezbędne podczas budowy linii napowietrznych. W naszej ofercie dostępny jest sprzęt do tworzenia linii kablowych, napowietrznych, sieci trakcyjnych i światłowodowych. W celu dobrania najlepszego rozwiązania, zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami.