Układanie kabli światłowodowych w kanalizacji teletechnicznej jest metodą sprawdzoną od lat. Pojawiają się jednak sposoby, które pozwalają robić to taniej i szybciej. Mowa tutaj o zastosowaniu systemów mikrokanalizacji, czyli cieńszych wiązek mikrorurek. Zdecydowanie warto przyjrzeć się temu rozwiązaniu i korzyściom płynącym z jego stosowania.
Jak jest zbudowany system mikrokanalizacji?
Od dłuższego czasu obserwujemy zmiany w branży energetycznej – linie napowietrzne, mimo stosunkowo niskich kosztów budowy, coraz częściej są zastępowane liniami kablowymi, które biegną pod ziemią. Rozwijają się również technologie układania światłowodów. Dawniej stosowano głównie stosunkowo grube rury posiadające niewiele trójników, ale obecnie coraz częściej są zastępowane wiązkami znacznie cieńszych mikrorurek, do których wdmuchuje się kolejne kable. W zależności od rodzaju rurki, może znaleźć się tam nawet blisko 300 włókien.
Jedną z zalet systemów mikrokanalizacji jest z pewnością elastyczność. Dostępne są więc szerokie możliwości rozbudowy oraz doboru elementów w zależności od charakterystyki konkretnego projektu. Części systemu mikrokanalizacji można podzielić na dwie grupy. Po pierwsze, jest to medium światłowodowe, które składa się z wiązek włókien oraz kabli światłowodowych. Wykorzystywane są również mikrodukty, a ich rodzaj jest uzależniony od lokalizacji i typu instalacji. Dostępne są mikrodukty przeznaczone do bezpośredniego zakopania w ziemi, wykorzystania w istniejących już instalacjach teletechnicznych, instalacji wewnątrzbudynkowych oraz napowietrznych.
W miejscach, gdzie nie jest wymagana duża liczba włókien często stosuje się wiązki. Tego typu światłowody to po prostu włókna w specjalnych powłokach wykonanych z polimerów, które zapobiegają tarciu. Działają więc podobnie, jak opończa kablowa podczas układania linii kablowych, powłoki polimerowe znacznie ułatwiają wdmuchiwanie światłowodów. Jeżeli potrzebna jest większa liczba włókien, zastosowanie znajdują tzw. minikable. W jednym kablu tego typu może znajdować się od ponad dwudziestu do nawet ponad dwustu włókien. Przypominają one pod względem budowy tradycyjne kable używane do budowy linii. Włókna grupuje się w tubach i umieszcza izolację chroniącą przed wilgocią. W porównaniu z tradycyjnymi kablami można jednak znaleźć również różnice: mniejszą średnicę i wagę oraz znacznie cieńsze powłoki. Taka budowa zdecydowanie ułatwia wdmuchiwanie kabli.
Czym różnią się poszczególne rodzaje mikrorurek?
Wyróżniamy dwa główne rodzaje mikrorurek: grubo- i cienkościenne. Rurki grubościenne posiadają ścianki o grubości 1,5-2 mm. Można je bezpośrednio zakopywać w ziemi, ale nadają się również do zastosowania w istniejącej kanalizacji teletechnicznej. Tego typu elementy są dostępne w wielu różnych średnicach, dzięki czemu można je łatwo dostosować do konkretnego projektu. Wykorzystywane są również rurki cienkościenne, których jak sama nazwa wskazuje, ścianki są znacznie cieńsze (0,75 – 1 mm). Przy ich stosowaniu trzeba pamiętać o dodatkowej ochronie mechanicznej, czyli mufach.
Wiązki mikrorurek są też dostępne w różnego rodzaju organizacjach. Może to być tzw. organizacja luźna, w której wiązki mikrorurek znajdują się w dodatkowej rurze. Są zorganizowane w taki sposób, że mogą się przemieszczać. Dodatkowa rura odgrywa jeszcze ważniejszą rolę, jeśli wykorzystujemy rurki cienkościenne, ponieważ chroni je przed uszkodzeniem. Podczas układania światłowodów wykorzystywania jest również organizacja ścisła. Dodatkowa powłoka mikrorurek, nakładana już procesie produkcji, sprawia, że nie mogą się one przemieszczać względem siebie. W przypadku mikrorurek cienkościennych, również pełni ona funkcję ochronną.
Jeżeli stosowane są mikrorurki grubościenne wykorzystuje się również oplatanie włóknami syntetycznymi. Doskonale sprawdza się to w przypadku mikrorurek grubościennych, które można bezpośrednio zakopywać w ziemi. Taka organizacja ułatwia dostęp do mikrorurek oraz przyspiesza układanie mikrokanalizacji. Warto jednak wziąć pod uwagę, że oplatania włóknami syntetycznymi nie można stosować, jeśli mikrokanalizacja zostaje zaciągnięta do istniejącej już instalacji teletechnicznej.
Wdmuchiwarki do kabli – sprzęt do instalacji mikrorurek
Wdmuchiwarka do kabli umożliwia umieszczanie włókien w kablach, nawet na duże odległości. Niezbędne są również odpowiednie złączki, które łączą ze sobą kolejne odcinki mikrorurek. Podczas łączenia rurek cienkościennych konieczne okazuje się również zastosowanie tzw. muf, które zazwyczaj można umieszczać bezpośrednio w gruncie. Mikrorurki grubościenne są odpowiednie do bezpośredniego zakopania w ziemi oraz łączone za pomocą złączek, które również nie wymagają zastosowania dodatkowych elementów, dlatego nie trzeba tutaj stosować muf. Właśnie z tego względu, zastosowanie drugiej metody jest mniej kosztowne.
Najbardziej korzystnym rozwiązaniem jest oczywiście prowadzenie nowej linii światłowodowej, ponieważ daje to większe możliwości dostosowania konfiguracji. Mikrokanalizacja jest jednak odpowiednia również do modernizacji istniejącej już sieci teletechnicznej, ze względu na znacznie prostszą rozbudowę. Wdmuchiwanie kolejnego światłowodu jest znacznie prostsze niż zaciągnięcie dodatkowego kabla i wiąże się ze znacznie mniejszym ryzykiem uszkodzenia.